Riesling

Riesling is de belangrijkste en populairste druivensoort in Duitsland. Bijna een vierde van de wijnbouwgrond in Duitsland is ermee beplant. Riesling wordt in alle dertien wijnbouwgebieden van Duitsland verbouwd. De gebieden met de meeste rieslingproductie zijn in de Pfalz, aan de Moezel en in Rheinhessen. Veel toppercelen zijn zelfs alleen met riesling beplant. De oorsprong heeft de edele, witte druif aan de Oberrhein, want daar is hij uit een kruising tussen heunisch en traminer ontstaan. De riesling groeit het beste in koele regio’s. Bij te veel warmte, krijgt hij een te dikke schil, waardoor de kwaliteit afneemt. De perfecte locaties voor de riesling zijn de zuidwestelijke en zuidoostelijke steile percelen langs de rivierdalen aan de Ahr, Main, Moezel, Rijn, Ruwer en Saar. Op de steile percelen staat de riesling op stenige bodems die warmte opslaan, zoals löss-leem, bontzandsteen of leisteen. De riesling wordt ook nog in Frankrijk, Oostenrijk, Luxemburg, Moldavië, Australië, Nieuw-Zeeland en de VS verbouwd. De riesling is pas laat rijp. Voor een goede kwaliteitsriesling is veel zon aan het einde van de rijpingstijd belangrijk, zodat er genoeg suiker in de vrucht komt. Als de druiven edele rotting hebben gehad, kunnen edelzoete wijnen als Beerenauslese of Trockenbeerenauslese gemaakt worden. In bijzonder goede jaargangen kunnen ijswijnen gemaakt worden. Voor ijswijn moeten de druiven bij een temperatuur van minstens 7 graden geoogst worden.