Pinot Noir

De pinot noir, ook als spätburgunder bekend, is een van de oudste rode druivensoorten die tegenwoordig nog geteeld worden. Hij komt waarschijnlijk van wilde druiven uit het noorden van Frankrijk. Het is bekend dat de pinot noir al in de vierde eeuw in Frankrijk verbouwd werd. Er worden zowel rode wijnen als witte wijnen, zogenaamde blanc de noir, van de pinot noir gemaakt. De spätburgunder kwam door Karel de Dikke naar Duitsland. Hij bracht de druif aan het einde van de negende eeuw mee naar de Bodensee. Vanaf daar breidde de pinot noir zich naar bijna alle Duitse wijnbouwgebieden uit. De belangrijkste regio’s zijn tegenwoordig Baden, de Pfalz, Württemberg en Rheinhessen. In Frankrijk speelt de pinot noir in de Champagne een grote rol. Hier is de pinot noir naast chardonnay en pinot meunier een van de drie druivensoorten die voor echte champagne zijn toegestaan. Meer dan een derde van de wijnbouwgrond in de Champagne is beplant met pinot noir. Maar ook in andere regio’s zoals Bourgondië is de druif belangrijk. Frankrijk is met meer dan 30.000 hectare het land dat het meeste pinot noir verbouwd. Andere wijnbouwgebieden liggen in Oostenrijk, Zwitserland, Italië, waar de druif pino nero genoemd wordt, de VS (Oregon en Californië), Australië, Canada, Moldavië, Zuid-Afrika, Chili en Nieuw-Zeeland. Er zijn ook wijnbouwgronden in het zuiden van Groot-Brittannië met de soort beplant. Door de klimaatverandering is het hier warmer geworden en lijkt het weer zelfs op dat van de Champagne.